نوشته شده توسط مایکل ترویل
یکی از بزرگترین پرسش هایی که کارشناسان ژئوپلیتیکی در جامعه بین المللی می پرسند این است که آیا ایران باید به سلاح های هسته ای دسترسی داشته باشد یا خیر. این موضع غرب جمعی است که ایران هرگز نباید به هیچ نوع سلاح هسته ای دسترسی داشته باشد. چرا? از ترس اینکه ایران ممکن است از ایران تلافی کند و امنیت ملی هر کشوری را که «غرب جمعی» را تشکیل می دهد، به ویژه آمریکا به خطر بیندازد. اما با تغییر جهان از یک جهان تک قطبی به یک جهان چند قطبی. به نظر می رسد که قطار منطق از درون غرب جمعی وزنی را که قبلا داشت ندارد.
منظور ما از این امر این است که حتی اگر غرب جمعی می خواهد به سلطه خود بر کشورهایی مانند ایران ادامه دهد که به خود اجازه نمی دهند در برابر فشار غرب سر تعظیم فرود آورند، چه از طریق تحریم های اجتماعی-اقتصادی، تعرفه های تجاری سختگیرانه، یا مهندسی اجتماعی هرج و مرج و تغییر رژیم. آنها هرگز نتوانسته اند به اهداف خود برای جلوگیری از دستیابی ایران به مواد مورد نیاز برای ساخت و توسعه سلاح های هسته ای از هر نوع دست یابند. در واقع، تاکتیک های مورد استفاده غرب جمعی هیچ کاری نکرده است جز اینکه به عنوان یک عامل انگیزشی برای ایران و سایر کشورهایی که خود را در موقعیتی برای ابداع راه هایی برای دور زدن و مقابله با هژمونی جمعی غرب می بینند، عمل کند.
اخیرا، ایران به طور قابل توجهی توانایی خود را برای غنی سازی بیش از ۱۸۲۸۶ پوند در هر ۸۲۹۴.۴ کیلوگرم اورانیوم افزایش داده است. سوال اصلی بعدی این است که چرا برای چه هدفی دنبال می شود؟ اگرچه ما دوست نداریم حدس بزنیم، اما خارج از توسعه غنی سازی آن برای منابع انرژی، بارزترین کاربرد بعدی برای سلاح های هسته ای خواهد بود. و سوالی که ما می پرسیم این است که چرا نه؟ حتی اگر ایران یک «فتوا» یا یک حکم شرعی دارد که توسعه و استفاده از سلاح های هسته ای را ممنوع می کند. این فتوا توسط رهبر ایران، آیت الله علی خامنه ای، تصویب شد.
اما اکنون این فتوا توسط خودی های ایرانی به چالش کشیده شده است. دلیل این امر این است که کسانی که طرفدار لغو فتوا هستند، این موضع را اتخاذ می کنند که توسعه سلاح های هسته ای به عنوان یک عامل بازدارنده هم برای اسرائیل و هم برای غرب جمعی به عنوان یک کل عمل خواهد کرد. به خاطر داشته باشید که ما در VEDA Communications هنگام گزارش جانبداری نمی کنیم، اما به راحتی می توان استدلال کرد که اگر همه ابرقدرت های جهان سلاح هسته ای داشته باشند یا در حال توسعه سلاح هسته ای باشند، ایران باید سلاح هسته ای تولید کند.
در حال حاضر، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، با بیان موارد زیر موضع خود را علیه سلاح های هسته ای اتخاذ کرده است:
هیچ دلیلی وجود ندارد که ما در حال ساخت سلاح های هسته ای کاملا جدید باشیم. ما در حال حاضر تعداد زیادی داریم."
برای بسیاری از مردم در سراسر جهان، رئیس جمهور ترامپ در مورد موضع خود در مورد این موضوع از نظر اخلاقی درست می گوید. با این حال، برای دیگران، موضع او کمی دیر از این واقعیت است که آمریکا و غرب جمعی در موقعیتی قرار دارند که در آن قرار دارند، زیرا آنها بالاترین امنیت ملی را که سلاح های هسته ای از دهه 1940 به آنها داده است، برخوردار بوده اند. با وجود اینکه کشورهای دیگری مانند کره شمالی دارای سلاح های هسته ای هستند، ایده M.A.D. "نابودی متقابل مطمئن" همه کشورهایی را که دارای سلاح های هسته ای هستند از عبور از "خط قرمز" قبلی باز می دارد. نه تنها این، بلکه آمریکا قبلا نشان داده است که سلاح های هسته ای را به کار خواهد گرفت، همانطور که در آگوست 1945 بمب های اتمی را بر روی ناکازاکی و هیروشیما ژاپن انداخته است.
می توان گفت که بزرگسالان در سراسر جهان در حال حاضر درک خوبی از این مفهوم دارند که جهان هرگز منصفانه نخواهد بود و همیشه برنده و بازنده وجود خواهد داشت - مهم نیست که چه اتفاقی بیفتد. این چیزی است که باید در مورد آن فکر کرد. حقیقت این است که به این زودی ها هیچ مانعی برای غنی سازی اورانیوم در ایران در هیچ سطحی وجود ندارد. علاوه بر این، باید گفت که اگر اسرائیل اجازه حمله به هر یک از تاسیسات هسته ای ایران را داشته باشد، به جرات می توان گفت که اسرائیل ممکن است دیگر وجود نداشته باشد. آیا این می تواند بازدارندگی باشد که ایران به آن نیاز دارد؟ فقط زمان نشان خواهد داد.
Comments