آیا حزب الله می تواند دوباره تجدید قوا و تسلیح شود؟ بله.

نوشته شده توسط مایکل ترویل

عکاس ناشناس

با توجه به اینکه سوریه در مورد ارسال سلاح از ایران به حزب الله خارج شده است، به جرات می توان گفت که کشور بعدی که می تواند برای انتقال سلاح مورد استفاده قرار گیرد، می تواند عراق باشد. پرسش این است که آیا عراق شجاعت این را دارد که با ایران معامله کند تا بتواند سلاح و مهمات لازم را برای سرکوب پیشروی های اسرائیل و ترکیه در اختیار حزب الله قرار دهد؟ برای دهه ها، عراق با فعالیت ایالات متحده در داخل مرزهای کشورشان مخالف بوده است و آنها به آرامی به دنبال راه هایی برای خلاص شدن از شر آمریکایی ها و غرب جمعی بوده اند، اما فایده ای نداشته است.

برای بسیاری از استراتژیست های نظامی و جنگی که صفحه شطرنج ژئوپلیتیکی را زیر نظر دارند، یکی از بهترین راه هایی که عراق می تواند خود را از شر آمریکایی ها و غرب جمعی خلاص کند، برداشتن یک صفحه از کتاب بازی آمریکایی ها است. آن صفحه از کتاب بازی آنها این است که خود را با دشمنان آمریکا و غرب جمعی - حداقل به طور موقت - همسو کنند. با انجام این کار، این امر می تواند به خوبی امکان گشایش یک عملیات لجستیکی را در سراسر کشور و به دست حزب الله فراهم کند.

این حرکت می تواند خطرناک باشد - اما از آنجایی که روابط ژئوپلیتیکی بین عراق و ایران در حال حاضر در حال سبز است، نمی بینیم که چگونه با توجه به شرایط نمی توان این گزینه را در نظر گرفت.  پیش بینی ما این است که حداقل سه راه وجود دارد که ایران می تواند حزب الله را دوباره مسلح کند. اولی بریدن غرب از تهران از طریق بخش شمال شرقی عراق و سپس به مرزهای شرقی سوریه است. گزینه دوم این است که ایران بتواند محموله های تسلیحاتی را از البصره یا آبادان به کویت یا ابدالی منتقل کند تا به جاده مجاور که از منظر لجستیکی مسافت بیشتری خواهد داشت.

گزینه نهایی یک ایردراپ مستقیم به نقطه پیاده شدن از طریق هواپیما خواهد بود. اگرچه این بسیار خطرناک است، زیرا هدف آسانی برای مخالفان ایران مانند اسرائیل قرار می دهد، اما با این وجود گزینه ای است که باید روی میز قرار گیرد. با این اوصاف، اگرچه سوریه سقوط کرده است - نقطه ای از زمان از منظر تاریخی که هیچ آن را نمی دید، این یک شکست بزرگ برای حزب الله و ایران است. هیچ نمی داند که ایران و حزب الله در آینده نزدیک چه برنامه هایی دارند. اما چیزی که ما می دانیم این است که اگرچه سقوط سوریه یک پیروزی برای اسرائیل، ترکیه و غرب جمعی است، اما تقریبا تضمینی است که ایران و حزب الله شکست نخورده اند، بلکه صرفا از شکستی رنج می برند که هیچ نمی توانست پیش بینی کند.